Teilagorri.

Sagasetak jauzi gisa sailkatzen badu ere (Sagaseta, 2011, 242), bere argitalpenean zehazten du bi modutan aurkitu duela:

Ohiko Segida batekin… daraman airearekin bukatzen den Jauzi hau bi lekutan aurkitu dut bakarrik: Luzaiden eta Fauxtinen paperetan. Luzaiden Ainhoarren berezko zatia balitz bezala kantatzen dute bai Lurotarrek nola Lapeiretarrek, eta haiengandik hartutakoa da hemen ematen dudan melodia. Fauxtinek ere Ainhoarren ondoren dakar, baina ertzean Teillagorry suite izena jarriz (Sagaseta, 2011, 242)

Guilcherrek, aldiz, ez du jauzi bezala onartzen eta Ainhoarrak-en atalean sartzen du, segida gisa.

Fauxtin Bentaberriren partiturak eztabaidarako tartea ematen du. Jauzien izenak dagozkien pentagramen gainen kokatzen ditu Bentaberrik eta idazkera kaligrafikoan. Ondoan, bazterrean dauden izenak beste tinta batez, beste idazkera batez idatzita daude. Teilagorriz landa, gauza bera gertatzen zaio Hegiri. Bestaldetik, Teilagorriren partiturak badu bukaera bat «fin» hitza jartzen duen tokian, baina segidan pentagrama berean «suite» hitza agertzen da eta segida honi dagozkien bi sekuentzia motorrak gehitzen ditu.

Sagasetak ere azaltzen dizkigu Bentaberriren eskuizkribuen eta Luzaiden praktikara eraman zuen melodien arteko desberditasunak:

Fauxtinek dakarren airea eta Luzaidekoa oso antzekoak dira, gauza batean salbu: Luzaiden ez dituztela ematen Fauxtinek VII. eta VIII. lekuan dakartzen bi atal… (Luzaiden) inork ez zuen ezagutzen halako musikarik, ezta susmorik hartzen ere. melodia haiek Fauxtinek ez zituela jotzen, lepoa ere jokatuko lukeela zioen Bernardo Lapeirek (Sagaseta, 2011, 242)